رشد مصرف روانگردانهاي صنعتي در كشور و آمار بالاي معتادان به ماده مخدر شيشه اين موضوع را به چالشي جدي در حوزه مبارزه با موادمخدر در كشور تبديل كرده است. بيش از يك دهه از ورود اين ماده محرك صنعتي به كشورمان ميگذرد و روزبهروز بر تعداد معتادان به اين ماده افزوده ميشود. آمار رسمي ستاد مبارزه با موادمخدر از وجود 330هزار معتاد به شيشه در كشور حكايت ميكند اما آمار غيررسمي از وجود بيش از يك ميليون معتاد به شيشه در كشور ميگويند؛ معتاداني كه گاهي براي فرار از عوارض شيشه كه بيخوابي يكي از آنهاست، هروئين را هم تزريق ميكنند شايد به اين وسيله خواب به چشمانشان بيايد اما همين مصرف دوگانه موادمخدر باعث ميشود تا درمان آنها تقريبا بينتيجه بماند.
- داستان شيشه
سعيد صفاتيان، رئيس كارگروه كاهش تقاضا در كميته مستقل مبارزه با موادمخدر مجمع تشخيص مصلحت نظام به همشهري ميگويد: «سال 84 كه نخستين گزارشها درخصوص ورود شيشه به كشور منتشر شد، اين ماده ناخالصي كمي داشت و به همين دليل قيمت آن كيلويي 180ميليون تومان بود اما در همان سال هم برنامهاي براي مبارزه با شيشه و مواد روانگردان نداشتيم. همين خلأ قانوني يكي از مواردي بود كه باعث شد رشد مصرف شيشه در كشور بالا برود. ضمن اينكه در حوزه درمان هم هنوز آمادگي درمان اين افراد را نداشتيم.»
به گفته وي، در سال 86 ميزان مصرف شيشه در كشور 4درصد بود اما براساس تحقيقي كه در سال 91 انجام گرفت، مشخص شد كه 25درصد معتادان مصرفكننده شيشه شدهاند علاوه بر اينكه مصرف اين ماده مخدر در بين خانمها نيز افزايش پيدا كرده بود.
قيمت اين ماده مخدر موضوع ديگري است كه صفاتيان به آن اشاره ميكند: «تا6ماه گذشته قيمت اين ماده مخدر در كشور كيلويي 15ميليون تومان بود و اين مسئله به اين دليل بود كه شيشه توليدشده در داخل كشور ناخالصي زيادي داشت اما افزايش كشفيات در داخل كشور باعث شد تا قيمت اين ماده دوباره بالا رفته و به حدود كيلويي 50ميليون تومان برسد. از طرف ديگر وزارت بهداشت واردات داروي سودوافرين كه بهعنوان ماده اوليه داروهاي آلرژي و ضدحساسيت وارد كشور ميشد و مورد سوءاستفاده قرار ميگرفت و در ساخت اين ماده مخدر استفاده ميشد را ممنوع كرد تا دسترسي به اين ماده اوليه سختتر شود.»
اما مشكل از جايي شروع ميشود كه نبود مواداوليه توليد شيشه در كشور و گراني آن باعث شده آزمايشگاههاي زيرزميني به فكر افزايش ناخالصيهاي اين ماده باشند. در نتيجه معتادان شيشهاي براي افزايش اثربخشي و جبران اين ناخالصيها، شيشه را همراه با مواد توهمزاي ديگر يا هروئين مصرف ميكنند كه عواقب بسيار خطرناكتري دارد؛ موضوعي كه حتي ممكن است در آينده تبديل به سبك ثابت مصرف بشود و تبعات آن براي معتادان و البته بقيه مردم روشن است. از اينجا ماجراي راهاندازي «اتاقهاي امن تزريق» كه مدتي است مطرح شده ميتواند بيشتر مورد توجه قرار بگيرد. اما به گفته صفاتيان، عدمبرنامهريزي در حوزه روانگردانها مهمترين چالش در حوزه مبارزه با موادمخدر در كشور است چرا كه نگاههاي قبلي به حوزه موادمخدر در كشور تأثيرگذار نبوده و تنها باعث تغيير الگوي مصرف در كشور ميشود. به همين دليل ابتدا بايد بررسي شود كه با همه هزينههايي كه شده چرا به اين نقطه معكوس در مبارزه با مواد رسيديم كه تعداد معتادانمان هم زيادشده است.
رئيس كارگروه كاهش تقاضا در كميته مستقل مبارزه با موادمخدر مجمع تشخيص مصلحت نظام ميگويد: «9سال از ابلاغ سياستهاي كلي نظام ميگذرد و بند 11 اين سياستها بر ارتقاي ساختار دستگاههاي مبارزه با موادمخدر تأكيد ميكند اما كدام يك از اين دستگاهها خود را ارتقا دادهاند؟ الان مهمترين كار اين است كه ببينيم ضعف كارمان در كجاست و ساختارها را تغيير دهيم. مهمترين اقدام در اين زمينه بيشترشدن قدرت اجرايي ستاد مبارزه با موادمخدر است؛ يعني كه اگر سازماني وظيفه خود را به خوبي انجام نداد، ستاد اين قدرت را داشته باشد كه از وي بازخواست كند و يا بودجه وي را قطع كند و يا مدير آن سازمان را توبيخ كند. دستگاهها بايد وظيفه پاسخگويي داشته باشند.»
- زنگ خطر
رويا نوري، پژوهشگر حوزه اعتياد هم درباره عوارض مصرف شيشه به همشهري ميگويد:«مخدر شيشه علاوه بر آسيبهاي جسماني كه به فرد وارد ميكند، آسيبهاي رواني نيز به همراه دارد. اين مواد در ابتداي مصرف شرايط خوبي را براي فرد به همراه دارد اما در مرحله بعد آسيبهاي فراواني را به جسم و روان مصرفكننده وارد ميكند و اگر فرد مصرفكننده داراي پيشزمينههاي بيماري رواني باشد، به سرعت به اين بيماريها دچار ميشود.» خبرهاي زيادي در رسانهها هست كه معتادهاي شيشهاي پس از مصرف دچار چه حدي از توهم شده و دست به چه كارهايي زدهاند. كمترين نمونه پدري است كه فرزندش را تختهاي ميديد كه بايد پيچي را روي آن بپيچاند، پس آنقدر پيچ گوشتي را در شكم فرزند 4سالهاش چرخاند تا جان باخت. حالا بايد بيشتر از گذشته نگران توهم شيشهايها بود؛ اينكه معتادان «دومصرفي» دچار چه سطحي از توهم خواهند شد. صداي زنگ خطر اينبار بيشتر از هميشه شنيده ميشود.
نظر شما